Το Πορτραίτο του «Πολίτη» της Αίγινας

Είναι προφανές ότι οι γνωστοί «υποψήφιοι σωτήρες Δήμαρχοι Αίγινας» πήραν θάρρος τον τελευταίο καιρό και ανακοίνωσαν επίσημα την υποψηφιότητά τους. Το γεγονός αποδεικνύει την «υγιή», αλλά αφελή ανοχή της Δημοκρατίας μας έναντι των κομμάτων, τα οποία αποφάσισαν ξαφνικά να επιβάλουν την θέλησή τους στην επιλογή των υποψηφίων Δημάρχων. Προφανώς, θεωρούν τους πολίτες/πελάτες ανίκανους ή και ανώριμους να αναλάβουν την ευθύνη της διοίκησης και διαχείρισης των Δήμων τους. Έτσι, οι ελπίδες του «Συμβουλίου Πολιτών Αίγινας», να συγκροτήσουν δικό τους «Δημοτικό Συνδυασμό», υπό την αρχηγία κάποιου συμπολίτη μας, επιλεγμένου αξιοκρατικά και δημοκρατικά,  εξαφανίστηκαν στην γένεσή τους. Δυστυχώς, χάθηκε και η ευκαιρία για την Αίγινα να αναβαθμιστεί στα επόμενα πέντε χρόνια. Τα κόμματα και το πολιτικό κατεστημένο τους αναθάρρεψαν, για να επιβάλουν την πολιτική τους, η οποία συνίσταται στην εξακρίβωση της εκλογικής/πελατειακής τους δύναμης, με την τυφλή υποταγή των πολιτών!

Κατά συνέπεια, το γεγονός αποτελεί αντικείμενο διερεύνησης του είδους της δημοκρατίας, ως πολιτεύματος, με το οποίο  θέλουν να διοικούνται αυτοί οι πολίτες. Εάν, την θέλουν να διαμορφώνεται κατά πως συμφέρει την δύναμη κάθε κόμματος, τότε δεν μπορούμε να συζητάμε για πολίτες ελεύθερους, αλλά για υποτακτικούς στον αφέντη τους. Επομένως, είναι απόλυτα δικαιολογημένη η συμπεριφορά των συμπολιτών μας, οι οποίοι υπαναχώρησαν στην απόφασή τους να συμμετάσχουν σ’ ένα δημοτικό συνδυασμό, χωρίς κομματική εξάρτιση. Άρα, πρόκειται για πολίτες χωρίς προσωπική αξιοπιστία και χωρίς πολιτική βούληση, να αφήσουν κατά μέρος τις κομματικές τους πεποιθήσεις για χάρη της πατρίδας τους. Προφανώς η αγάπη τους για την Αίγινα είναι υποδεέστερη αυτής για το κόμμα τους, το οποίο , αναμφισβήτητα, μαζί με τα άλλα,   είναι συνυπεύθυνο για την χρεοκοπία της Ελλάδας και κατ’ επέκταση και της Αίγινας. Ωστόσο, δεν χάθηκε απόλυτα η ευκαιρία για τους πολίτες, που αγαπούν την Αίγινα να δουλέψουν για την αναβάθμισή της.

Αρκεί να τηρήσουμε την πρώτη «Βασική Αρχή» του Σ.Π.Α., η οποία λέει ότι:  «Το Σ.Π.Α. είναι μόνιμος θεσμός και στοχεύει στην αναβάθμιση του Δήμου» και την τέταρτη, η οποία λέει: «Οι κομματικές πεποιθήσεις των μελών του Σ.Π.Α. είναι δικαίωμά τους, αλλά έξω από τις δραστηριότητες του Συμβουλίου. Κάθε κομματική προσφορά είναι αποδεκτή, αλλά χωρίς δεσμεύσεις»! Οι εν λόγω βασικές αρχές, μπορούν να τηρηθούν και από οποιονδήποτε υποψήφιο Δήμαρχο, εάν υιοθετηθούν όταν εκλεγεί. Αρκεί να τηρήσει την δέσμευσή του προεκλογικά, έναντι της υποστήριξης των πολιτών, που τις πιστεύουν. Επομένως, δεν νομίζουμε ότι υπάρχει πρόβλημα για τους συμπολίτες μας να δουλέψουν για την Αίγινα, στο πλαίσιο της Δημοκρατίας και Αξιοκρατίας, χωρίς να απαρνηθούν το κόμμα τους. Εάν, όμως, υπάρχει, τότε πρόκειται για κάποια ιδιαιτερότητά τους, την οποία δεν θέλουμε να σχολιάσουμε. Όμως, την έχουν σχολιάσει πριν από μας και καλύτερα οι  αείμνηστοι ποιητές μας, Γ. Σουρή και Κ. Βάρναλη: 

Ο Γ. Σουρής στο ποίημά του «ο Ρωμηός» γράφει:

«Στον καφενέ απ’ έξω σαν μπέης ξαπλωμένος,/ του ήλιου τις ακτίνες αχόρταγα ρουφώ,/

και στων εφημερίδων τα νέα βυθισμένος,/ κανέναν δεν κοιτάζω, κανέναν δεν ψηφώ. …..

αφήνω το καπέλο, και αρχινώ με τόνο/ τους υπουργούς να βρίζω και την πολιτική. …….

Βρίζω Εγγλέζους, Ρώσους, και όποιους άλλους θέλω,/ και στρίβω το μουστάκι μ’ αγέρωχο πολύ.

….Την φίλη μας Ευρώπη με πέντε φασκελώνω,/…..εχύθη ο καφές μου, τα ρούχα μου λερώνω,/…

και τέλος….. δεν πληρώνω δεκάρα τον καφέ………///        

Ενώ ο Κ. Βάρναλης λέει στο ποίημά του «Αρχή Σοφίας:

«Φρόνιμα και ταχτικά/ πάω με κείνον που νικά/ ……Αν θέλεις να χαρείς/ την λεφτεριά, νωρίς/

γίνε προδότης, γίνε!/ Τιμή, ντροπή δεν είναι/ Θα ‘ναι μαζί σου οι νόμοι/ κι η πλερωμένη γνώμη!/

Πέτα την ανθρωπιά σου/ κι απ’ τον αφέντη πιάσου!/ Κι άμα σε φτύνει αυτός,/ να κάθεσαι σκυφτός/

και θα ‘χεις τα πρωτεία / στη σάπια πολιτεία./ ………..

Για την προσωρινή Διοικούσα Επιτροπή του Σ.Π.Α.

Φίλιππος Χατζηπέρης