25η Ιουνίου
η Ημέρα του Ναυτικού
Ο Διεθνής Ναυτικός Οργανισμός (International Maritime
Organization - I.M.O) καθιέρωσε να γιορτάζει την
επέτειο της «Ημέρας του Ναυτικού» την
25 Ιουνίου για πρώτη φορά το 2010. Στόχος της επετείου είναι η
εκστρατεία ενημέρωσης της διεθνούς κοινωνίας για την προσφορά των ναυτικών στις
διεθνείς μεταφορές και το εμπόριο. Ειδικά στην επέτειο του 2014, ο Ι.Μ.Ο. προσκαλεί κάθε άτομο της
διεθνούς κοινωνίας να συμπληρώσει την πρόταση «Οι ναυτικοί μου έφεραν……………» με μία λέξη, η οποία να δηλώνει
το αντικείμενο ή οτιδήποτε άλλο του έφεραν οι ναυτικοί μέσω του διεθνούς
εμπορίου και των διεθνών μεταφορών. Ο
Ι.Μ.Ο., επίσης, υπενθυμίζει ότι : «Οι
ναυτικοί είναι οι άνθρωποι, χωρίς τους οποίους η τροφή, τα ρούχα, τα δώρα και
οτιδήποτε χρειαζόμαστε για τις βασικές ανάγκες μας, δεν θα έφθαναν ποτέ στην πόρτα μας! Στηριζόμαστε σ’ αυτούς κάθε
μέρα………»
Αυτά λέει ο Ι.Μ.Ο., ο οποίος τελεί υπό την οργανωτική διοίκηση των
Ηνωμένων Εθνών και η ίδρυσή του χρονολογείται από το 1958. Όλα τα ναυτικά κράτη
του κόσμου, που συμμετέχουν σ’ αυτόν αναγνωρίζουν και εκτιμούν την προσφορά των
ναυτικών, οι οποίοι στο κάτω της γραφής δεν το ζήτησαν. Είναι η δουλειά τους,
την οποία επέλεξαν ενσυνείδητα και την κάνουν ανελλιπώς και με αυταπάρνηση με
οποιεσδήποτε συνθήκες, οι οποίες, πολλές φορές, φτάνουν στο μεταίχμιο μεταξύ ζωής και θανάτου. Παρ’ όλα
αυτά, γρήγορα τις ξεχνούν και προετοιμάζονται για την επόμενη περιπέτεια ή για
το άγνωστο, που τους περιμένει. Ωστόσο, κάθε κράτος έχει την ναυτική του
παράδοση, μικρή ή μεγάλη και τιμά και
εκτιμά τους ναυτικούς του ιδιαίτερα.
Η Ελλάδα ευτύχησε να έχει την
μακρότερη ναυτική παράδοση, πολλών αιώνων. Δημιούργησε, ναυτικό πολιτισμό,
διαθέτει την πρώτη ναυτιλία του κόσμου, έχει ναυτικούς, που διακρίνονται για
την ναυτοσύνη τους και συντέλεσαν πρωταγωνιστικά στην δημιουργία του
μεταπολεμικού ναυτιλιακού θαύματος! Αυτή η «Ναυτική Ελλάδα» ποτέ δεν απόκτησε «ναυτική συνείδηση». Ουδέποτε εκτίμησε τους ναυτικούς της για την
προσφορά τους στην εθνική οικονομία. Τους θεωρεί πολίτες δεύτερης κατηγορίας,
διότι τους στερεί το δικαίωμα να ψηφίζουν, όταν ταξιδεύουν. Καταστρατηγώντας
τον ιδρυτικό του νόμο, ιδιοποιήθηκε το Ναυτικό Απομαχικό Ταμείο – Ν.Α.Τ και
κατασπατάλησε τα χρήματά του. Τελευταία,
υπεξαίρεσε τις συντάξεις τους και κουτσούρεψε την ιατροφαρμακευτική τους
περίθαλψη. Τους κατάντησε ζήτουλες στα γεράματά τους. Ουδέποτε θεσμοθέτησε μια
ναυτιλιακή πολιτική, για να αξιοποιήσει την ναυτιλία της. Αντίθετα, έδιωξε τους
ναυτικούς της και την αφελλήνισε. Διότι
ενώ την δεκαετία του ’70 οι ενεργοί ναυτικοί αριθμούσαν 120.000, σήμερα δεν
ξεπερνούν τους 15.000.
Ουδέποτε θέλησε να αναβαθμίσει την
εκπαίδευση των Πλοιάρχων και Μηχανικών σε τριτοβάθμια, πανεπιστημιακού
επιπέδου, παρόλο ότι τους υποχρεώνει σε εξετάσεις για την απόκτηση τριών
διπλωμάτων. Διότι, δεν θέλει μορφωμένους Πλοιάρχους και Μηχανικούς. Εντούτοις αυτοί αποκτούν τις απαιτούμενες
γνώσεις μόνοι τους, για να μπορούν να φέρουν σε πέρας την αποστολή τους.
Βαυκαλίζεται ότι δημιούργησε «Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού», αλλά δεν
τολμά να υποχρεώσει τους έλληνες εφοπλιστές να ναυτολογούν στα βαπόρια τους δόκιμους πλοιάρχους και μηχανικούς, για την
εκπαιδευτική τους υπηρεσία, αναγκαία για την συμπλήρωση των σπουδών τους.
Αυτή η χρεοκοπημένη
Ελλάδα με το διεφθαρμένο πολιτικό – κομματικό – συνδικαλιστικό της σύστημα είναι ανάξια της ναυτικής της
ιστορίας και παράδοσης. Όφειλε να είχε καθιερώσει εδώ και πολλά χρόνια πριν την
«Ημέρα του Ναυτικού και της
Ναυτιλίας». Αλλά είναι ικανή μόνο για ουραγός!
Φίλιππος
Χατζηπέρης
Πλοίαρχος Ε.Ν., έφεδρος
